Lieve Vrienden,
Na een poosje radiostilte is het de hoogste tijd om weer eens wat van ons te laten horen. We hebben na ons avontuur op de straat al weer mooie dingen meegemaakt.
Zaterdag zijn we met de hele groep naar een park op een nabijgelegen berg geweest waar we een prachtig uitzicht hadden over de hele stad. Hier hebben we redelijk kunnen chillen, maar ook hebben we tijd genomen om voor de inwoners van Belo Horizonte te bidden. We zijn uiteen gegaan in 3 verschillende groepen en hebben zo boven op de berg allemaal een gebedswandeling gemaakt. Voor sommigen was dit iets nieuws, maar we merkten dat er een enorme kracht vanuit ging. Het was zeker bijzonder om de volgende dag, toen we een JMEO-huis bezochten, te horen dat die dag nog 2 groepen de berg hadden bezocht met hetzelfde doel. Een Zuid-Afrikaans/Canadese groep (ontmoet in de Kerdienst donderdagavond) en het andere Brazilie-Go-team.
Los van elkaar hebben we allen voor de stad gebeden. Supermooi!
Heel sprekend was het duidelijke verschil dat we zagen tussen de rijke wijken en de sloppenwijken, waar we doorheen kwamen toen we met de bus de berg op reden. Het contrast tussen rijk en arm is hier zo enorm groot. Quite Bizar.
Op zondag (onze rustdag)is een deel van het team 's ochtends naar een soort van Rommelmarkt geweest. De rest heeft lekker kunnen uitslapen en genoten van wat rust. ´s middags hebben we met het team een voetbalwedstrijd van ATLETICO bezocht. Werkelijk schitterend om de sfeer in het stadion te proeven. Met ruim 50.000 enthousiaste Braziliaanse supporters was het redelijk gekkenhuis om een sfeertje rond de wedstrijd te bouwen. Zuur zuur was het dat Atletico met 0-1 van de bezoekers heeft verloren. Maar de ervaring was werkelijk schitterend!
Maandag was het weer tijd voor actie! 's morgens hebben we openhuis gehad voor mensen van de straat. Ze mochten hier douchen, schone kleren uitzoeken, opfrissen en lekker eten. natuurlijk hebben we ook spelletjes met ze gedaan, en lekker getafelvoetbald. Daarna hebben we worship-liedjes met ze gezongen, en kort iets over ons geloof kunnen delen. Gaaf was het dat 1 van de mannen ook echt oprecht een gebed in het braziliaans uitsprak. Je kon de mensen zien genieten. Schitterend! Helaas is de jongen die we hadden uitgenodigd toen we voor de eerste keer op straat waren niet langs geweest, maar we blijven er op vertrouwen dat hij echt is aangesproken de vorige keer. Hopelijk ontmoeten we hem nog een keer deze reis.
' smiddags zijn we naar een jongens-gevangenis geweest. Dit was een hele bijzondere ervaring. Werkelijk alles werd gecontroleerd voordat we naar binnen mochten. Na 4 hekken te zijn gepasseerd stonden we ineens midden tussen de gevangenen. Even wennen was het wel, want wat kan je nu precies met die gasten gaan doen?!
Enkelen zijn in gesprek gegaan met de boys en anderen zijn een lekkere pot gaan voetballen in de grote kooi van de gevangenis. Grappig dat het die jongens nooit om de goals maken gaat, maar dat ze alleen maar uit zijn op tucjes. Het grote verschil tussen Braziliaans en Nederlands voetbal :)
Op een gegeven moment hebben we een korte presentatie gegeven, waarin Maarten zijn getuigenis gaf, Timo Sanne Gerald Jolein Reinate Maarten en Tom het dramastuk (Lighthouse - Everything) opvoerden (helaas zonder muziek, haha dat is outreach)...
Gelukkig keken ze vol aandacht en hopen we echt dat God dit stuk ook gebruikt in zijn plan. Tom sloot het geheel af met een korte preek over de verloren zoon. Deze gasten zijn echt geliefd bij onze Hemelse Papa, en hebben zo'n bevestiging nodig dat er nog een weg uit de shit is waar ze zich in bevinden.
Al met al was het echt supercool, en besef je later eigenlijk pas tussen wat voor soort gasten je hebt gestaan.
Gisteren zijn we door de sloppenwijken (favela) gelopen met als doel te gaan voetballen en spelen met kinderen en misschien wat te kunnen delen over Jezus' liefde. Jammergenoeg zijn we weinig kids tegengekomen, het is namelijk vakantieperiode en veel kids zijn niet thuis bij hun ouders. We hebben wel een huis kunnen bezoeken van de moeder van 1 van de jongens die we in de gevangenis hadden ontmoet. Ze was heel gastvrij en vond het schitterend dat we bij haar langskwamen. Ergens voel je je toch af en toe een beetje een ramptoerist om zo bij de mensen die echt heel weinig hebben een kijkje te nemen. Vlak daarvoor had een ander huis een pannenkoekenfeest voor alle drugsdealers uit de wijk in dat huis georganiseerd. Veel van die gasten waren langs gekomen en konden toch nog even kind zijn en de liefde van Jezus ervaren.
Gistermiddag is een deel van de groep weer de straat op gegaan om mensen op te zoeken die daar leven. De sfeer was stukken beter dan de vorige keer, en we hebben ook hier ons dramastuk kunnen opvoeren. Mensen vinden het heel bijzonder als ze horen dat je helemaal uit NL bent gekomen om hen op te zoeken. Toch willen we niet de eer onze kant op trekken maar alle eer aan God geven, omdat hij het mogelijk maakt dat wij hier zijn werk kunnen doen.
Vanmiddag gaan we een kinderprogramma doen in een wijk waar nooit veel voor de kids wordt georganiseerd. Dit wordt best wel een belevenis, omdat we zelf de kinderen gaan uitnodigen om naar de plek te komen. We gaan clownen, drama, bijbelverhaal, en een hoop spelletjes met ze doen (schminken, voetbal, uno, enz..)
Hier zullen we zeker nog een blog over schrijven.
Willen jullie voor ons blijven bidden, want we doen dingen hier echt niet uit eigen kracht en we verwachten alles van onze Hemelse Vader.
Lotte heeft het erg zwaar. Veel last van haar migraine en misselijkheid. Willen jullier haar echt meenemen in jullie gebed, want het zou goud zijn als zij ook het middagprogramma kan meemaken.. (en off course de rest van de reis)
Bedankt voor de reacties en jullie gebed!
Be Blessed!
Het Brazilie-II team :D
Jolein, Timo, Tom, Reinate, Corné, Gerdien, Sanne, Gerald, Maarten, Lotte
woensdag 29 juli 2009
zaterdag 25 juli 2009
Onze eerste street-ervaringen!
Hoi lieve lezers,
Hier weer een berichtje vanuit Belo Horizonte!
Donderdagmiddag zijn we na het lekkere eten de buurt gaan verkennen. We weten nu waar de bakkerij zit waar we smorgens vroeg om de beurt brood moeten halen en waar een supermarkt zit. Hierna hebben we een korte kennismaking met het team van Huize Redding gehad. Zoals op elke donderdagavond was er een samenkomst in een van de huizen van Jeugd met een Opdracht. Dit keer was het in het jongenshuis, ongeveer 10 minuten rijden met een super gaar oud VW T1 busje!! Echt gaaf dus. Het meerijden was alleen al een wereldervaring! Het verkeer in de stad is echt belachelijk chaotisch en vooral heel erg snel! Debbie, een van de Nederlandse vrijwilligers in ons huis bracht ons met het busje weg. We hadden echt opeens nog meer respect voor die vrouw! haha...maar goed. De dienst werd gehouden op een bovenverdieping van het gebouw waardoor je een klein uitzicht op de wijk had. Tijdens het zingen (Engels, Nederlands en Braziliaans door elkaar soms) keken ook sommige mensen vanuit hun flat naar beneden op het spektakel. Wij maar hopen dat ze er nog iets van opstaken ook! Er was die avond ook een team met jongeren vanuit Canada en Zuid-Afrika. Zij waren erg aardig en we hebben ook echt leuke gesprekken met ze gehad! De dienst werd geleid door een voorganger uit Canada. Kortom: het was een erg leuke en indrukwekkende avond.
Vrijdagmorgen hebben we tot 12 uur gevast. Dit om zo het gebed voor openheid onder de straatkinderen en een doorbraak kracht bij te zetten. Ook zijn er spiritisten die onder de kinderen werken. Dit werkt averechts op het werk van YWAM (jeugd met een opdracht). We hebben ook gebeden of deze invloeden kunnen verdwijnen.
Ook hebben we 2 rondleidingen gehad: 1 in het meisjeshuis en 1 in het huis voor tienermoeders. Hier hebben we trouwens ook Jeanette ontmoet, de schrijfster van het boek Gods hart voor kinderen, die we bijna allemaal gelezen hebben voor de reis. Donderdag avond hadden we ook al Johan, haar man, ontmoet. Tom en ik (gerald) hebben deze ontmoeting verzegeld in ons geheugen door belletje te lellen bij Jeanette! ok..
Vrijdagmiddag waren we vrij en hebben we teamtijd gehad en een beetje uitgerust. Savonds was het dan zover! We gingen voor het eerst de straat op. We gingen naar een plek waar de straatkinderen en kinderen uit arme wijken savonds samenkomen. De helft was met het openbaar vervoer gegaan en de andere helft weer met het VW T1 busje! Eenmaal daar aangekomen was het echt heftig! Het was een soort afgelegen verkeersplein met wat gras en bomen, en achter een soort muur lag de spoorlijn. We begonnen gelijk Uno te spelen, een spel wat de kinderen daar erg leuk vinden en ook kennen. We hadden het niet gelijk in de gaten, maar de kinderen hielden steeds hun hand voor hun mond en neus. Pas toen we 5 minuten zaten roken we een heel sterke lijmlucht en beseften we ons dat die kinderen gewoon naast ons zaten te snuiven! Zelfs 1 meisje dat zwanger is snoof vollop lijm. Echt heel bizar om te zien dat een hoop kinderen, in de leeftijd van onze neefjes en nichtjes hun problemen op die manier verhelpen. Toch zijn er ook wat mooie dingen gebeurt. 1 jongetje wat normaal erg agressief is was erg open en liet zelfs voor zich bidden! Hij heeft aangegeven maandag misschien naar het wekelijkse open huis te komen. Nu maar hopen en bidden dat hij ook echt komt! Nadat we terug waren van de straat hebben we onze ervaringen gedeelt en samen gebeden.
Zaterdagmorgen hebben we het kinderprogramma voor a.s. woensdagmiddag voorbereid. Dit belooft een erg leuke activiteit te worden en we hebben er ook allemaal al zin in! In de middag zijn we naar een park geweest, waar je ook een heel mooi uitzicht over de stad hebt. Hier hebben we een gebedswandeling gemaakt. Hoewel dit voor sommige een nieuw iets was, was het mooi om te bidden voor alle mensen in de stad en vooral voor de mensen in de sloppenwijken.
Nu is het alweer acht uur en zijn we net klaar met eten. Morgen is het onze vrije dag en staat er op de planning om een voetbalwedstrijd te gaan bezoeken. Dit schijnt in Brazilie echt een hele belevenis te zijn! Jullie horen dit snel van ons!
We hopen dat ook thuis alles goed gaat en dat jullie onze berichtjes kunnen lezen, ook al zijn ze misschien wat lang! Daarnaast hopen we dat jullie ook voor ons blijven bidden!
In ieder geval bedankt voor de reacties! Erg bemoedigend!
Tot snel weer allemaal!
Liefs van het Brazilie2 Team!
ps. jajaja..Duurt lang!
Hier weer een berichtje vanuit Belo Horizonte!
Donderdagmiddag zijn we na het lekkere eten de buurt gaan verkennen. We weten nu waar de bakkerij zit waar we smorgens vroeg om de beurt brood moeten halen en waar een supermarkt zit. Hierna hebben we een korte kennismaking met het team van Huize Redding gehad. Zoals op elke donderdagavond was er een samenkomst in een van de huizen van Jeugd met een Opdracht. Dit keer was het in het jongenshuis, ongeveer 10 minuten rijden met een super gaar oud VW T1 busje!! Echt gaaf dus. Het meerijden was alleen al een wereldervaring! Het verkeer in de stad is echt belachelijk chaotisch en vooral heel erg snel! Debbie, een van de Nederlandse vrijwilligers in ons huis bracht ons met het busje weg. We hadden echt opeens nog meer respect voor die vrouw! haha...maar goed. De dienst werd gehouden op een bovenverdieping van het gebouw waardoor je een klein uitzicht op de wijk had. Tijdens het zingen (Engels, Nederlands en Braziliaans door elkaar soms) keken ook sommige mensen vanuit hun flat naar beneden op het spektakel. Wij maar hopen dat ze er nog iets van opstaken ook! Er was die avond ook een team met jongeren vanuit Canada en Zuid-Afrika. Zij waren erg aardig en we hebben ook echt leuke gesprekken met ze gehad! De dienst werd geleid door een voorganger uit Canada. Kortom: het was een erg leuke en indrukwekkende avond.
Vrijdagmorgen hebben we tot 12 uur gevast. Dit om zo het gebed voor openheid onder de straatkinderen en een doorbraak kracht bij te zetten. Ook zijn er spiritisten die onder de kinderen werken. Dit werkt averechts op het werk van YWAM (jeugd met een opdracht). We hebben ook gebeden of deze invloeden kunnen verdwijnen.
Ook hebben we 2 rondleidingen gehad: 1 in het meisjeshuis en 1 in het huis voor tienermoeders. Hier hebben we trouwens ook Jeanette ontmoet, de schrijfster van het boek Gods hart voor kinderen, die we bijna allemaal gelezen hebben voor de reis. Donderdag avond hadden we ook al Johan, haar man, ontmoet. Tom en ik (gerald) hebben deze ontmoeting verzegeld in ons geheugen door belletje te lellen bij Jeanette! ok..
Vrijdagmiddag waren we vrij en hebben we teamtijd gehad en een beetje uitgerust. Savonds was het dan zover! We gingen voor het eerst de straat op. We gingen naar een plek waar de straatkinderen en kinderen uit arme wijken savonds samenkomen. De helft was met het openbaar vervoer gegaan en de andere helft weer met het VW T1 busje! Eenmaal daar aangekomen was het echt heftig! Het was een soort afgelegen verkeersplein met wat gras en bomen, en achter een soort muur lag de spoorlijn. We begonnen gelijk Uno te spelen, een spel wat de kinderen daar erg leuk vinden en ook kennen. We hadden het niet gelijk in de gaten, maar de kinderen hielden steeds hun hand voor hun mond en neus. Pas toen we 5 minuten zaten roken we een heel sterke lijmlucht en beseften we ons dat die kinderen gewoon naast ons zaten te snuiven! Zelfs 1 meisje dat zwanger is snoof vollop lijm. Echt heel bizar om te zien dat een hoop kinderen, in de leeftijd van onze neefjes en nichtjes hun problemen op die manier verhelpen. Toch zijn er ook wat mooie dingen gebeurt. 1 jongetje wat normaal erg agressief is was erg open en liet zelfs voor zich bidden! Hij heeft aangegeven maandag misschien naar het wekelijkse open huis te komen. Nu maar hopen en bidden dat hij ook echt komt! Nadat we terug waren van de straat hebben we onze ervaringen gedeelt en samen gebeden.
Zaterdagmorgen hebben we het kinderprogramma voor a.s. woensdagmiddag voorbereid. Dit belooft een erg leuke activiteit te worden en we hebben er ook allemaal al zin in! In de middag zijn we naar een park geweest, waar je ook een heel mooi uitzicht over de stad hebt. Hier hebben we een gebedswandeling gemaakt. Hoewel dit voor sommige een nieuw iets was, was het mooi om te bidden voor alle mensen in de stad en vooral voor de mensen in de sloppenwijken.
Nu is het alweer acht uur en zijn we net klaar met eten. Morgen is het onze vrije dag en staat er op de planning om een voetbalwedstrijd te gaan bezoeken. Dit schijnt in Brazilie echt een hele belevenis te zijn! Jullie horen dit snel van ons!
We hopen dat ook thuis alles goed gaat en dat jullie onze berichtjes kunnen lezen, ook al zijn ze misschien wat lang! Daarnaast hopen we dat jullie ook voor ons blijven bidden!
In ieder geval bedankt voor de reacties! Erg bemoedigend!
Tot snel weer allemaal!
Liefs van het Brazilie2 Team!
ps. jajaja..Duurt lang!
donderdag 23 juli 2009
Duurt lang! Maar dan...
Lieve lezers,
Na een reis van 36 uurtjes (incl. tijdsverschil) zijn we gisteravond om 19.30 lokale tijd aangekomen in Casa Resgate. De reis verliep erg goed en er zijn geen ernstige dingen gebeurt. Op 2 gitaren na van het Brazilie 1 team zijn alle koffers en tassen aangekomen in Sao Paulo. De vliegreis ging op 20 minuutjes vertraging op Schiphol na geheel volgens planning! Nadat we in Frankfurt ook de nodige woordjes Duits hadden gepraat was het tijd om aan de vliegreis van 12 uur te beginnen! We waren ietwat laat met het online inchecken waardoor we redelijk verspreid door het vliegtuig zaten. De meeste vrouwen zaten bij elkaar en de mannen en de overige vrouwen (zoals Reinate!) redden zich uitstekend tussen de andere mensen. Sommige hebben zelfs nog wat uurtjes kunnen slapen tijdens de reis, wat geen overbodige luxe was! Het eten was best lekker, alleen was het wennen omdat we dit om 1 uur snachts en 6 uur smorgens met aardappels etc. kregen. Echt Duits dus!
Nadat we enkele uren bij de douane liedjes hebben gezongen en anekdotes verspreid hebben liepen we Gerben en Barbara tegen het lijf die al enkele uren op ons stonden te wachten. Zij waren de vorige avond al met een bus+chauffeur naar Sao Paulo gekomen om ons op te halen. Die chauffeur was er een uit de bijzondere categorie. Gelukkig konden we zijn stress-gehalte wat verlagen door hem te trakteren op stroopwafels en hem te vergezellen voorin. De busreis was voor ons na 11 uur op zijn eind waarna we heel hartelijk werden ontvangen door de medewerkers van Casa Resgate. Debbie en Anja verwelkomde ons en hadden zelfs al pizzas besteld!! Om 21.00 was het dan uiteindelijk echt tijd om te gaan Douchen! en slapen. Het was natuurlijk wel even wennen aan de nieuwe geluiden en bedden, maar vanmorgen was iedereen redelijk uitgeslapen. We hebben al uitgebreid genoten van het geweldige uitzicht vanaf het dak en hebben zo een kleine indruk van de stad gekregen. Zometeen gaan we uitgebreid eten, het ruikt in ieder geval heerlijk dus ook dat beloofd helemaal goed te komen.
We danken God voor onze goede reis en veilige aankomst. Ook danken we Hem voor de goede opvang hier en bidden we voor de komende week. Het programma ziet er leuk uit en beloofd vele nieuwe indrukken te gaan opleveren.
We vinden het erg fijn dat jullie onze belevenissen volgen en hopen dat ook jullie voor ons willen bidden en God willen vragen om een zegen over deze reis.
We spreken jullie snel weer!
Liefs van Corne, Gerdien, Tom, Timo, Maarten, Reinate, Lotte, Jolein en Sanne en Gerald.
Na een reis van 36 uurtjes (incl. tijdsverschil) zijn we gisteravond om 19.30 lokale tijd aangekomen in Casa Resgate. De reis verliep erg goed en er zijn geen ernstige dingen gebeurt. Op 2 gitaren na van het Brazilie 1 team zijn alle koffers en tassen aangekomen in Sao Paulo. De vliegreis ging op 20 minuutjes vertraging op Schiphol na geheel volgens planning! Nadat we in Frankfurt ook de nodige woordjes Duits hadden gepraat was het tijd om aan de vliegreis van 12 uur te beginnen! We waren ietwat laat met het online inchecken waardoor we redelijk verspreid door het vliegtuig zaten. De meeste vrouwen zaten bij elkaar en de mannen en de overige vrouwen (zoals Reinate!) redden zich uitstekend tussen de andere mensen. Sommige hebben zelfs nog wat uurtjes kunnen slapen tijdens de reis, wat geen overbodige luxe was! Het eten was best lekker, alleen was het wennen omdat we dit om 1 uur snachts en 6 uur smorgens met aardappels etc. kregen. Echt Duits dus!
Nadat we enkele uren bij de douane liedjes hebben gezongen en anekdotes verspreid hebben liepen we Gerben en Barbara tegen het lijf die al enkele uren op ons stonden te wachten. Zij waren de vorige avond al met een bus+chauffeur naar Sao Paulo gekomen om ons op te halen. Die chauffeur was er een uit de bijzondere categorie. Gelukkig konden we zijn stress-gehalte wat verlagen door hem te trakteren op stroopwafels en hem te vergezellen voorin. De busreis was voor ons na 11 uur op zijn eind waarna we heel hartelijk werden ontvangen door de medewerkers van Casa Resgate. Debbie en Anja verwelkomde ons en hadden zelfs al pizzas besteld!! Om 21.00 was het dan uiteindelijk echt tijd om te gaan Douchen! en slapen. Het was natuurlijk wel even wennen aan de nieuwe geluiden en bedden, maar vanmorgen was iedereen redelijk uitgeslapen. We hebben al uitgebreid genoten van het geweldige uitzicht vanaf het dak en hebben zo een kleine indruk van de stad gekregen. Zometeen gaan we uitgebreid eten, het ruikt in ieder geval heerlijk dus ook dat beloofd helemaal goed te komen.
We danken God voor onze goede reis en veilige aankomst. Ook danken we Hem voor de goede opvang hier en bidden we voor de komende week. Het programma ziet er leuk uit en beloofd vele nieuwe indrukken te gaan opleveren.
We vinden het erg fijn dat jullie onze belevenissen volgen en hopen dat ook jullie voor ons willen bidden en God willen vragen om een zegen over deze reis.
We spreken jullie snel weer!
Liefs van Corne, Gerdien, Tom, Timo, Maarten, Reinate, Lotte, Jolein en Sanne en Gerald.
dinsdag 21 juli 2009
Vertrek vanuit Heidebeek
Lieve vrienden van Team Brazilie II,
Toen wij vrijdag op Heidebeek aankwamen was het natuurlijk spannend uit welke mensen het team zou bestaan. Gerdien en Corné, de 2 coaches van het team, hebben 4 jongeren uit hun gemeente meegenomen op deze reis. Dit zijn Maarten, Sanne, Gerald en Jolein. Verder bestaat de groep uit Reinate, Lotte en huisgenootjes Tom en Timo...
We hebben als groep een enorme klick, en we hebben een hele gave tijd met elkaar. Het groepsgevoel is enorm goed. We hebben veel in elkaar geinvesteerd tijdens de tijden van Teamtijd, Sport en Spel, de Celebrations (aanbiddingsdiensten), en natuurijk het doen van spelletjes met elkaar. (Ezelen vooral)
Gisteren hebben we ons allemaal aan God en aan elkaar toegewijd. Dit was erg goed, omdat we nu zekerheid hebben dat we van elkaar op aan kunnen gedurende deze reis.
We staan op dit moment op het punt van vertrekken vanaf Heidebeek, en stappen straks in een busje richting Schiphol. We zullen 19.55 het vliegtuig pakken richting Frankfurt, en daarna vliegen we door naar Sa~o Paulo. Een busreis van 10 uur is dan het enige wat ons nog rest om op de plaats van bestemming te komen.
Gisteravond zijn we in de laatste dienst als Team echt door de mensen van JMEO uitgezonden. Dit was erg cool, en we zijn er echt klaar voor om met elkaar op reis te gaan. Een enorm avontuur licht voor ons klaar, en wij zijn bereid om in het plan te stappen dat God voor ons klaar heeft!
Wij willen u vragen toch voor ons te blijven bidden. Ongetwijfeld zullen we nog tegen lastige momentjes aan gaan lopen.
Binnenkort zullen de eerste ervaringen uit Brasil op deze blog verschijnen.
Blessings!
Team Brazilie- II
Toen wij vrijdag op Heidebeek aankwamen was het natuurlijk spannend uit welke mensen het team zou bestaan. Gerdien en Corné, de 2 coaches van het team, hebben 4 jongeren uit hun gemeente meegenomen op deze reis. Dit zijn Maarten, Sanne, Gerald en Jolein. Verder bestaat de groep uit Reinate, Lotte en huisgenootjes Tom en Timo...
We hebben als groep een enorme klick, en we hebben een hele gave tijd met elkaar. Het groepsgevoel is enorm goed. We hebben veel in elkaar geinvesteerd tijdens de tijden van Teamtijd, Sport en Spel, de Celebrations (aanbiddingsdiensten), en natuurijk het doen van spelletjes met elkaar. (Ezelen vooral)
Gisteren hebben we ons allemaal aan God en aan elkaar toegewijd. Dit was erg goed, omdat we nu zekerheid hebben dat we van elkaar op aan kunnen gedurende deze reis.
We staan op dit moment op het punt van vertrekken vanaf Heidebeek, en stappen straks in een busje richting Schiphol. We zullen 19.55 het vliegtuig pakken richting Frankfurt, en daarna vliegen we door naar Sa~o Paulo. Een busreis van 10 uur is dan het enige wat ons nog rest om op de plaats van bestemming te komen.
Gisteravond zijn we in de laatste dienst als Team echt door de mensen van JMEO uitgezonden. Dit was erg cool, en we zijn er echt klaar voor om met elkaar op reis te gaan. Een enorm avontuur licht voor ons klaar, en wij zijn bereid om in het plan te stappen dat God voor ons klaar heeft!
Wij willen u vragen toch voor ons te blijven bidden. Ongetwijfeld zullen we nog tegen lastige momentjes aan gaan lopen.
Binnenkort zullen de eerste ervaringen uit Brasil op deze blog verschijnen.
Blessings!
Team Brazilie- II
zondag 12 juli 2009
just 5 days to go....
Hallo allemaal!
Welkom op het blog van het brazilie II team.
Nog maar 5 dagen te gaan en dan zullen wij als team bij elkaar komen.
We zien uit naar het go-festival. Hier zullen we 4 dagen op heidebeek voorbereiding krijgen op onze reis. We mogen elkaar als team gaan leren kennen en God gaan zoeken voor deze reis.
Dinsdag de 21 springen we dan in het vliegtuig op weg naar Sao Paulo. Vandaar gaan we per bus verder naar Belo Horizonte. De reis zal al een heel avontuur gaan worden, maar daar aangekomen gaat het echte werk beginnen.
We hopen dat u regelmatig eens een bezoekje brengt aan dit blog zodat u onze avonturen kunt blijven volgen. Wij gaan ons best doen zoveel mogelijk hier neer te schrijven.
Ook vragen we uw gebed voor onze reis. God weet wat wij nodig hebben.
Dank u wel!
Welkom op het blog van het brazilie II team.
Nog maar 5 dagen te gaan en dan zullen wij als team bij elkaar komen.
We zien uit naar het go-festival. Hier zullen we 4 dagen op heidebeek voorbereiding krijgen op onze reis. We mogen elkaar als team gaan leren kennen en God gaan zoeken voor deze reis.
Dinsdag de 21 springen we dan in het vliegtuig op weg naar Sao Paulo. Vandaar gaan we per bus verder naar Belo Horizonte. De reis zal al een heel avontuur gaan worden, maar daar aangekomen gaat het echte werk beginnen.
We hopen dat u regelmatig eens een bezoekje brengt aan dit blog zodat u onze avonturen kunt blijven volgen. Wij gaan ons best doen zoveel mogelijk hier neer te schrijven.
Ook vragen we uw gebed voor onze reis. God weet wat wij nodig hebben.
Dank u wel!
Abonneren op:
Posts (Atom)
